Xalq yaradıcılığı.

Adından məlum xalq yaradıcılığı. Bizdə ədəbiyyat iki yerə ayrılır, şifahi və yazılı. Şifahini yazanlar xalqdır, yazılı olmasa da olar. Şifahi olunca görən, bilən yazacaq. Burada oba-oba, el şənliklərini gəzən aşıqların da boyununa böyük iş düşür. İndiki toy oxuyanlara "manıs" deyirik, keçmişdə aşıq demişik. Onlar da elə də normal adamlar olmayıb, daha özümü o yerə qoymayacam ki, aşıqları tənqid edim. Çörək pulu qazanıblar nədə olsa.

Asiq.png

photo

Ədəbiyyat belə evə çörək aparmaq üçün yaranır bu ölkədə. Yazının bu yerində Aşıq Ələsgər deyir ki,

Aşıq olub diyar-diyar gəzənin,
Əvvəl başda pürkamalı gərəkdi.
Oturub-durmaqda ədəbin bilə,
Mərifət elmində dolu gərəkdi.

"Manıs" da gərək mədəni, mərifətli ola. Daha o qədər fakt var ki, toyda aşıq qıza-gəlinə göz -qaş etdiyi üçün eşşək balası kimi çırpıblar.

Danışdığı sözün qiymətin bilə,
Kəlməsindən ləlü gövhər süzülə.
Məcazi danışa, məcazi gülə,
Tamam sözü müəmmalı gərəkdi.

Hərdən bu yazdıqları ilə əməlləri düz gəlmir, sonuncda qazanan ədəbiyyatdı :)